Centro Dramático Galego

VIVIR NA FÁBULA
Lorena Conde | Dirección e dramaturxia

Para aquelas que vivimos na corda frouxa o azar, a casualidade, os eventos máxicos resultan un escape altamente atractivo para podérmonos evadir das dificultades reais.
As pobres soñamos constantemente cun golpe de fortuna que nos saque do apuro: un décimo de lotaría premiado, un tío rico —e ata agora descoñecido— que deixa un capitaliño nalgures, os trasgos que ao coitado do zapateiro lle fixeron os zapatos nunha noite...
Cando a crueldade da miseria se presenta como inamovible por vía directa, a posibilidade destes remedios fabulosos é do pouco que pode manter á man de obra atada a un esforzo constante e infrutuoso. E, por algún motivo, preséntansenos como máis probables ca o alcance dun verdadeiro reparto xusto dos recursos dispoñibles.
A burra, a mesa e o pau traza unha liña pasando por eses tres puntos: unha vida de esforzos, a loita obreira e unha esperanza teimuda en solucións máxicas.
Queres que cho volva contar?

Sinopse

QUERES QUE CHO CONTE OUTRA VEZ?
Cando o lobo comía verzas e as vacas miañaban había casas nas que soñaban as crianzas con mesas que, só con mandarllo, se cubrían de manxares; ou burras que levantaban o rabo e cagaban ouro a moreas se sabías o que había que dicirlles nas orellotas.
As obreiras, nais das futuras obreiras, aínda hoxe tenden o pan con chocolate e énchense de dicirlles hai que traballar para vivir e tamén isto era un rei que tiña tres princesas, pechounas en tres artesas e botounas ao mar. Vólvocho contar?
Pero que sucede cando o traballo de fóra non dá abondo e invade tamén a mesa da cociña e a vida doméstica coma un gramón de raíz ávida?
Que pasa cando a mesiña dos manxares rompe, a burra escapa axitando as orellotas e o pau só obedece á voz da autoridade para bater no lombo das de sempre?
Pois vaite que este é o conto de fadas dunha familia obreira galega naqueles tempos nos que era máis doado crerlles os contos ás avoas que as promesas aos patróns...

Lorena Conde. Dirección e dramaturxia

Lorena Conde é dramaturga, directora escénica, actriz, artista plástica, narradora e poeta.
No seu labor como creadora sente unha especial atracción polas interseccións sorprendentes entre as artes vivas, a literatura e as artes plásticas. Ela pensa que é neses misteriosos puntos intermedios onde se producen as conexións máis fondas e perdurables.
É co-fundadora das compañías Matrioshka e A Feroz, para as que —segundo o caso—escribe, dirixe e/ou realiza labores de deseño artístico.
En 2024 foi finalista —xunto coas súas compañeiras e compañeiros dramaturgas e dramaturgos do espectáculo Shakespeare en Roma, escrito para o CDG—, ao premio María Casares de Teatro ao mellor texto adaptado. Na literatura ten conseguido galardóns como o XVIII Premio de poesía Miguel González Garcés, o III Premio María Victoria Moreno de Literatura Xuvenil, o XXXVI Premio de poesía Cidade de Ourense, o I Premio de Poesía Filomena Dato ou o Premio Follas Novas do Libro Galego ao mellor libro de teatro.

Lorena Conde. Dirección e dramaturxia

Lorena Conde é dramaturga, directora escénica, actriz, artista plástica, narradora e poeta.
No seu labor como creadora sente unha especial atracción polas interseccións sorprendentes entre as artes vivas, a literatura e as artes plásticas. Ela pensa que é neses misteriosos puntos intermedios onde se producen as conexións máis fondas e perdurables.
É co-fundadora das compañías Matrioshka e A Feroz, para as que —segundo o caso—escribe, dirixe e/ou realiza labores de deseño artístico.
En 2024 foi finalista —xunto coas súas compañeiras e compañeiros dramaturgas e dramaturgos do espectáculo Shakespeare en Roma, escrito para o CDG—, ao premio María Casares de Teatro ao mellor texto adaptado. Na literatura ten conseguido galardóns como o XVIII Premio de poesía Miguel González Garcés, o III Premio María Victoria Moreno de Literatura Xuvenil, o XXXVI Premio de poesía Cidade de Ourense, o I Premio de Poesía Filomena Dato ou o Premio Follas Novas do Libro Galego ao mellor libro de teatro.

Equipo artístico

Dirección e dramaturxia: Lorena Conde
Deseño de espazo escénico, deseño de iluminación, videocreación, deseño de vestiario e aderezos: Carmen Casal, José Faro, Montse Piñeiro e María Torres Piñeiro
Movemento escénico e coreografía: Amparo Martínez
Música: Inés Salvado Gontad e Cibrán Seixo
Caracterización: Carmen Casal
Confección de vestiario: Raquel Crespo e Neme Vázquez
Asistencia de producción: Keka Losada
Asistencia de dirección: Inés Salvado Gontad

Realizacións

Escenografía e attrezzo: Equipo técnico do CDG
Vestiario: Equipo técnico do CDG
Coordinación e corrección de textos | Asesoría lingüística: Rosa Moledo
Fotografías e vídeos: Miramemira
Cartel: Juan Pablo Venditti e Ana Vidal
Deseño gráfico: Trisquelia
Servizo de accesibilidade emediación para a captaciónde públicos: Sheyla Fariña
Accesibilidade LSE: Lucía Marcos Sanz
Audiodescrición: Salomé Iglesias Gil
Programa accesible: ASPAMITE e Sheyla Fariña

Duración: 100 minutos. Espectáculo recomendado para maiores de 12 anos.

Agradecementos:
Roberto Rama, Guillerme Fernández, Alberto García Cernadas, Veciñanza de Francos, aldea de Moa, Familia Torres Piñeiro, Moa e Mani, Gregorio Grecia de la Pulga, Belén Pazos Touriño, Marcos Seixo Pastor e Filmoteca de Galicia

Galería de imaxes